Πόση ομορφιά μπορεί να επιφυλάσσει ένα ταξίδι στη γη της φωτιάς και του πάγου;
Words & photos by Dionisis Panourgias
Είναι πραγματική τύχη να βρεθείς στην Ισλανδία, μια χώρα απόκοσμη, όπου πραγματικά νιώθεις ότι έχεις ξεφύγει από τις νόρμες και τις εικόνες που διέπουν τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Κάπου κοντά στον 61ο παράλληλο, βρίσκεται η χώρα των πάγων.
Με το που προσγειώνεσαι στο Reykjavik, διαισθάνεσαι αμέσως τη σωστή οργάνωση που διέπει αυτή τη χώρα. Είναι δύσκολο να συγκροτηθεί μια ολόκληρη κοινωνία η οποία να δουλεύει και να παράγει, ζώντας μια καθημερινότητα με πολικές θερμοκρασίες και πολλές ημέρες που να επικρατεί νύχτα. Κι όμως, οι Ισλανδοί τα έχουν καταφέρει και έχουν φτιάξει μια οικονομία, η οποία όχι μόνο δε ζηλεύει τους μέσους ρυθμούς ανάπτυξης, αλλά τους έχει ξεπεράσει κατά πολύ.
Διαβάστε ακόμη: 5 Προορισμοί για όσους αγαπούν τη Θάλασσα
Οργανώνουμε το αυτοκινούμενό μας -ο πιο κλασικός τρόπος τουρισμού στην Ισλανδία- στο αεροδρόμιο του Reykjavik και ξεκινάμε το ταξίδι μας αφού πρώτα περάσουμε από το πασίγνωστο Blue Lagoon. Η Ισλανδία φημίζεται για τις θερμές πηγές της, τις οποίες μάλιστα χρησιμοποιεί κατά κόρον για τη θέρμανση των μεγάλων κτηρίων και των σπιτιών. Κινούμαστε νοτιοανατολικά στον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο και θα καταλήξουμε στο Selfoss, όπου θα γίνει η πρώτη διανυκτέρευση.
Η επόμενη ημέρα μάς βρίσκει να πίνουμε πρωινό καφέ στους καταρράκτες του Skogafoss, ένα εντυπωσιακό επίτευγμα της φύσης ανάμεσα στους παγωμένους τεράστιους σταλακτίτες. Συνεχίζουμε φτάνοντας στο Dyrholaey με την αξεπέραστη θέα του στον Ατλαντικό ωκεανό.
Η Ισλανδία φημίζεται για τις θερμές πηγές της, τις οποίες μάλιστα χρησιμοποιεί κατά κόρον για τη θέρμανση των μεγάλων κτηρίων και των σπιτιών
Τα χιλιόμετρα διαδέχονται το ένα το άλλο, είμαστε ήδη 3 ημέρες στη Νότια Ισλανδία. Επικρατεί πολύ κρύο, παρόλα αυτά, το σκηνικό θυμίζει έρημο με απέραντες ευθείες, τεράστιες εκτάσεις και άλογα να τρέχουν στα λιβάδια. Φτάνουμε στο camper parking του Skaftafell, το όποιο βρίσκεται στην απόληξη ενός τεράστιου παγετώνα. Πλέον, το σκηνικό θυμίζει κάτι από basecamp Ιμαλαίων και το κρύο είναι αρνητικό και διψήφιο στην κλίμακα Κελσίου.
Η αποζημίωση από την κούραση της οδήγησης έρχεται και με το παραπάνω, αφού γύρω στις 20:00 και ενώ είμαστε έτοιμοι για ύπνο, βλέπουμε τον ουρανό να γίνεται καταπράσινος. Είναι η πρώτη φορά που αντικρύσαμε το βόρειο σέλας, το συναίσθημα και η ευφορία που βιώνεις αντικρύζοντάς το, ίσως δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια. Η επόμενη ημέρα μας βρίσκει σε δραστηριότητες στον παγετώνα του Falljokul. Περπατήσαμε στο blue ice, προσομοιώσαμε τεχνικές παγοαναρρίχησης και βρεθήκαμε στα έγκατα παγετώνων χιλιάδων ετών.
Οι Ισλανδοί έχουν ανάγει τη βιομηχανία των δραστηριοτήτων περιπέτειας σε ισχυρό οικονομικό γρανάζι της χώρας. Χιλιάδες τουρίστες αδημονούν να βρεθούν και να εξερευνήσουν την ισλανδική φύση, κάνοντας sports. Συνεχίζουμε το ταξίδι μας, με επόμενο σταθμό το λιμάνι του Hofn. Ένα παγωμένο λιμάνι με θερμοκρασία γύρω στους -25C, του οποίου οι ψαράδες είναι άξιοι κυνηγοί του αστακού. Από εδώ γίνεται το 80% της εξαγωγής αστακού. Χορτάσαμε από αστακό, κυριολεκτικά. Πλέον οδηγάμε στην ανατολική παράλια Ισλανδία, περνώντας ένα ένα τα μικρά fjords.
Οι εικόνες είναι εντυπωσιακές, ο ωκεανός δείχνει τα δόντια του και τεράστια κύματα χτυπάνε τις ακτές. Κάθε βράχος που εξέχει από τη θάλασσα, είναι παγωμένος και χιονισμένος. Το τοπίο είναι εξωφρενικά εντυπωσιακό. Φτάνουμε στο Egilstadir όπου και διανυκτερεύουμε. Η κούραση είναι έντονη, αλλά τα τοπία μάς έχουν συνεπάρει. Συναντάμε πάλι θερμά λουτρά (είναι αμέτρητα σε όλη τη χώρα), αυτή τη φορά με ειδικά διαμορφωμένους χώρους, όπου μπορείς να μεταπηδάς από την πισίνα των θερμών λουτρών (+45C) στον ωκεανό (-3C). Κι όμως η θάλασσα είχε όντως αρνητική θερμοκρασία, καθώς το αλάτι που εμπεριέχει αλλάζει το σημείο πήξης του νερού.
Συνεχίζουμε προς τα βόρεια, ο καιρός έχει δυσκολέψει πολύ, η θερμοκρασία είναι πολική.
Βρισκόμαστε σχεδόν 90χλμ. από τον Βόρειο αρκτικό κύκλο. Καταλήγουμε στους τρομερούς και φοβερούς καταρράκτες του Godafoss και από εκεί στο πανέμορφο Akureyri. Ναι, το Akureyri είναι μια εκπληκτική πόλη στη Βόρεια Ισλανδία. Χιονίζει ασταμάτητα εδώ και τρείς ημέρες, όμως η πόλη λειτουργεί κανονικά. Μέχρι και μαμάδες με καροτσάκια και παιδιά κινούνται στα πεζοδρόμια, ενώ κάθε 2ώρη χιονόπτωση μπορεί να σημαίνει 40εκ. χιόνι.
Το Akureyri είναι η βάση μας για τις επόμενες ημέρες, καθώς γύρω του υπάρχουν χιονοδρομικά κέντρα με πολύ ωραίες εγκαταστάσεις. Μπορεί η χιονοδρομία στους -20C να φαντάζει δύσκολη, όμως η ποιότητα του χιονιού είναι ασύλληπτη. Συνεχίζουμε προς το Dalvik όπου συναντάμε, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, surfers να δαμάζουν πελαγίσια κύματα, σε ένα άσπρο τοπίο με τσουχτερό κρύο.
Μαγεία! Εξερευνούμε τα βορειοδυτικά fjords, σταματώντας στο Siglufjordur, εκεί όπου δραστηριοποιούνται 2-3 εταιρείες heliskiing. Τα τοπία είναι συγκλονιστικά και οι χιονισμένες πλαγιές που συναντάμε είναι ταυτόσημες με την ιδέα του ski touring. Συνεχίζουμε στα δυτικά fjords, δυστυχώς όμως ο καιρός έχει αγριέψει. Επικρατεί πολύ ισχυρός αέρας (11bft), και μόλις βλέπουμε στο απέναντι ρεύμα ένα τουμπαρισμένο campervan, αποφασίζουμε να αλλάξουμε πορεία. Πράξαμε σωστά καθώς ο ηλεκτρονικός χάρτης ενημέρωσης κήρυξε την περιοχή άκρως επικίνδυνη λόγω των καιρικών φαινομένων.
Συνεχίζουμε προς το Reykjavik, το οποίο θα αποτελέσει τη βάση μας για τις επόμενες τρεις ημέρες, μέχρι να αναχωρήσουμε για την Ελλάδα. Βολτάρουμε σε μια πεντακάθαρη πόλη–εμπορικό λιμάνι, με όμορφα μουσεία, πολλά καταστήματα και εξαιρετικό φαγητό. Διανύσαμε σε 12 ημέρες, 3.320χλμ., σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Τα τοπία που είδαμε θα μας μείνουν για πάντα χαραγμένα μέσα μας και οι άνθρωποι που συναναστραφήκαμε θα μας θυμίζουν πάντα ότι όσο κρύο και να κάνει, η ζεστή καρδιά είναι αυτή που καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας.
