Μέσα από τη δική του οπτική, ο Άκης Τσαρούχης σχολιάζει τη σημαντική διάκριση των Χριστοφόρου-Αλεξάς, που κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοπλοΐας Ατόμων με Αναπηρία.
“Το Ομάν δείχνει ότι είναι ένας στίβος που «ταιριάζει» στη δυάδα. Στα ίδια νερά το 2022, στο παγκόσμιο τότε, είχαν καταφέρει να κρεμάσουν στο στήθος τους το ασημένιο μετάλλιο. Το χάλκινο του 2025 όμως είναι μια ασύγκριτα μεγαλύτερη επιτυχία. Και εξηγώ:
Το 2022, το RS Venture Connect ήταν η νέα κατηγορία που φιλοδοξούσε να πρωταγωνιστήσει στην ιστιοπλοΐα ατόμων με αναπηρία. Η μοντέρνα σχεδίαση του σκάφους, το νέο σύστημα αγώνων και ένα στήσιμο που δημιουργούσε συνθήκες ίσου συναγωνισμού με οποιαδήποτε αναπηρία, κατάφερε να μαζέψει έναν πολύ δυνατό στόλο που αριθμούσε όλους τους παλιούς Παραολυμπιονίκες και Παγκόσμιους πρωταθλητές. Παρότι όμως ιστιοπλοϊκά το επίπεδο ήταν υψηλό, το σκάφος ήταν για όλους νέο και κανείς δεν είχε ακόμα την ευκαιρία να γράψει ώρες σε αυτό. Το 2025, ο κόσμος προχώρησε πολύ. Η κατηγορία πράγματι εδραιώθηκε και δημιουργήθηκαν στολίσκοι από τέτοια σκάφη στις χώρες ώστε να προπονούνται οι ιστιοπλόοι. Η δυάδα κατάφερε να αποκτήσει ένα σκάφος για προπόνηση στην Ελλάδα μόλις πέρυσι. Αλλά ακόμα και έτσι, έχοντας μόνο ένα σκάφος στη χώρα, η διαφορά στη προπόνηση που έκαναν άλλα έθνη με περισσότερα σκάφη έκανε αισθητή τη παρουσία της. Στο Πανευρωπαϊκό τον περασμένο Ιούλιο είδαμε και καταλάβαμε πολλά.
Οι συμμετοχές στη διοργάνωση το 2022 ήταν 16 ενώ τώρα 30 apo 18 χώρες! Χαρακτηριστικό του επιπέδου ήταν ότι τα 3 μετάλλια κρίθηκαν στη τελευταία ιστιοδρομία μεταξύ 6 σκαφών που ισοβαθμούσαν και με μόλις ένα βαθμό διαφορά! Συνεπώς το φετινό μετάλλιο είναι ιδιαίτερα βαρύ.
Ιδιαίτερο βάρος είχε όμως και η διοργάνωση. Ήταν μια τεράστια διοργάνωση στην οποία η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας (World Sailing) είχε εμφανώς δώσει ότι καλύτερο μπορούσε. Για πρώτη φορά 4 κατηγορίες: Μονοθέσιο (Hansa 303), Διθέσιο (RS Venture Connect), Διαταραχές όρασης (Far East 28), Νοητική στέρηση (ILCA). Μάλιστα θα υπήρχε για πρώτη φορά και σαν 5η κατηγορία το kitesurfing ατόμων με αναπηρία αλλά ακυρώθηκε γνωρίζοντας ότι ο στίβος στο Ομάν σπάνια δίνει σωστές εντάσεις ανέμου. Ρεκόρ συμμετοχών από χώρες αλλά και αθλητές και οργανωτικά τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα μια διοργάνωση που θα μπορούσε να είναι και πρότυπο.
Σε αυτή την ανάπτυξη φυσικά έχουν συμβάλει και οι Εθνικές Ομοσπονδίες των κρατών που έχουν αγκαλιάσει την Ιστιοπλοΐα για Άτομα με Αναπηρία. Με την ευκαιρία κανείς πρέπει να αναφερθεί και στη δική μας Ομοσπονδία που εδώ και δεκαετίες με τη τρέλα κάποιων έχει κάνει παγκόσμια, έχει κάνει ανάπτυξη στη περιφέρεια, έχει επενδύσει σε υλικό και γενικά έχει σταθεί στο κομμάτι αυτό υποδειγματικά.
15 Δεκεμβρίου, την ερχόμενη εβδομάδα, κατατίθεται ο φάκελος. Ο φάκελος που περιέχει τη σούμα όλων των πιο πάνω στη δεύτερη προσπάθεια της World Sailing να επαναφέρει την ιστιοπλοΐα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Αυτή τη φορά ο φάκελος είναι πολύ πιο φουσκωμένος και οι ελπίδες αρκετές. Τα ενδεχόμενα προφανώς και είναι δυο: Μέσα ξανά το 2032 στο Brisbane ή όχι.
Μπαίνοντας, θα χρειάζεται να υπακούσουμε τους κανόνες της IPC σαν άθλημα (δείκτες τηλεθέασης, ενασχόληση, ισότητα ενασχόλησης, κλπ) που εν γένει μέχρι τώρα -όπως τουλάχιστον έχουν μετουσιωθεί στο άθλημά μας- ίσως δεν μας έχουν πάει και πολύ καλά. Για παράδειγμα πετύχαμε τους δείκτες παγκόσμιας ενασχόλησης και ανάπτυξης με το Hansa, αλλά έχουμε βρεθεί να κάνουμε αγώνες με ένα σκάφος άδικο για βαριές αναπηρίες όπως τετραπληγίες. Η λίστα με τις αστοχίες δεν είναι μικρή όμως ταυτόχρονα πολλά έχουν πάει αντίστοιχα και καλά.
Για παράδειγμα, τα περισσότερα έθνη έχουν επαναφέρει τα πριμ των αθλητών με αναπηρία στις παγκόσμιες και πανευρωπαικές διοργανώσεις παρότι το άθλημα δεν είναι Παραολυμπιακό. Αυτό από μόνο του έχει λειτουργήσει τοπικά σαν καταλύτης για την ανάπτυξη. Όπως γίνεται άλλωστε και σε κάθε άθλημα/κατηγορία στην οποία γίνεται πρωταθλητισμός υψηλού επιπέδου σε κάθε άθλημα και αγώνισμα. Μέσα από τη προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια, έχουν απαλειφθεί λάθη του παρελθόντος και χτίστηκαν αξιοζήλευτες διοργανώσεις που δε ξέρω αν έχουν να ζηλέψουν κάτι από κάπου. Ενδεικτικά είναι κάποια νούμερα: παραπάνω από 400 διοργανώσεις για ΑμεΑ στα rankings τα τελευταία 4 χρόνια με συμμετοχή σε αυτά από 36 χώρες.
Αν λοιπόν και πάλι κάποιοι δεν πεισθούν για αυτό το μοναδικό που συμβαίνει στο χώρο αυτό παγκοσμίως, το μόνο που χρειάζεται είναι να συνεχίσουμε στο δρόμο που ήδη πάμε. Ο δρόμος αυτός δείχνει μόνο ανάπτυξη, υψηλό επίπεδο και πραγματική συμπερίληψη όλων των ανθρώπων στο άθλημά μας. Για πρώτη φορά βρισκόμαστε στον καλύτερο δυνατό δρόμο που έχουμε βρεθεί εδώ και πολλά χρόνια. Αν δεν αρέσει σε κάποιους, απλά κρίμα. Για αυτούς.
Κλείνοντας, στο Παγκόσμιο υπήρχαν και άλλες δυο δικές μας συμμετοχές στο μονοθέσιο. Η πρώτη, ο Γιώργος ο Ρούλιας του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος, έδειξε με το ξεκίνημα που έκανε ότι τα επόμενα χρόνια θα έχει να μας δείξει πολλά και καλά. Ήταν η πρώτη του τέτοια διοργάνωση, το πάλεψε ανέλπιστα καλά και μάζεψε πολύτιμη εμπειρία που σίγουρα πάνω της θα χτίσει. Η δεύτερη, Ο Αλέξανδρος Ταξιλδάρης από τον Ναυτικό Όμιλο Αλεξανδρούπολης, είναι ένα λαμπρό δείγμα του σπόρου της ιστιοπλοΐας ΑμεΑ που έβαλε η Ομοσπονδία μας στη περιφέρεια. Η τετραπληγία του σε συνδυασμό με τη συνθήκη στο Ομάν, επάνω στο Hansa 303, είναι μάλλον πολύ κακός συνδυασμός. Η τελευταία κούρσα στην οποία τερμάτισε 4ος έχοντας καβατζάρει την πρώτη σημαδούρα 2ος δείχνει ότι και αυτός έχει πολλά να μας δείξει στα επόμενα επεισόδια”.
