Ρωτήσαμε τον Θάνο Ανδρόνικο* τη γνώμη του για τις ελληνικές συμμετοχές στο εξωτερικό μετά το πρόσφατο Παγκόσμιο ORC στη Κροατία. Γιατί έχουμε αύξηση των συμμετοχών στο εξωτερικό και μείωση στους Ελληνικούς αγώνες
” 1. Γιατί εκεί κάνεις σωστή αγωνιστική ιστιοπλοΐα, υπό την έννοια του Grand Prix. Εδώ όχι πλέον (…κάποτε στο Πόρτο Καρρά).
Δεν μπορείς να πάρει εκκίνηση με 50 σχεδόν ίδια σκάφη. Εάν είσαι τυχερός είναι 5. Εδώ οφείλω να κάνω ειδική μνεία στο θέμα των κλάσεων. Στην Ελλάδα απουσία σκαφών όπου τα 50άρια αντιμετωπίζουν τα 30άρια και αντιστρόφως κανένα σύστημα ισοζυγισμού δεν μπορεί να λειτουργήσει και ούτε υπάρχουν ίσες ευκαιρίες διάκρισης σε αγώνες όρτσα – πρύμα. (τα μεγάλα σκάφη θα επιλέξουν που θα ξεκινήσουν και θα ταξιδεύουν με καθαρό αέρα ενώ τα μικρά θα μένουν πάντα στα σκάρτα, για τουλάχιστον ένα μπράτσο και μόνο σε ανατροπές μπορούν να ελπίζουν.
2. Όταν δεν υπάρχει συναγωνισμός δεν υπάρχει κίνητρο. Γιατί να επενδύσεις σε βελτιώσεις και υλικά (αλλά και σε προσπάθεια) όταν έχεις σοβαρές ελπίδες διάκρισης (ή βεβαιότητα) και χωρίς αυτά.
3. Επειδή στις διεθνείς διοργανώσεις (επί του προκειμένου στην Κροατία), όταν συναγωνισμός είναι καλύτερος, χάνεις, κερδίζεις, στην ουσία κερδίζεις, δηλαδή βελτιώνεσαι ιστιοπλοϊκά. Εδώ όταν στα 5 σκάφη βγαίνεις πρώτος δεν έχει σημαντική αξία, υπό την έννοια της βελτίωσης.
4. Επειδή μαθαίνεις. Μόνο που βλέπεις ξένα σκάφη, από τον εξοπλισμό, τι πανιά χρησιμοποιούν, πως κάνουν κάποιες κινήσεις, πως οργανώνονται κοκ. Ακόμα και ως επισκέπτης έχεις όφελος.
5. Επειδή το καινούριο και διαφορετικό έχει πάντα πρόκληση και γοητεία που αξίζει. Χωρίς να απαξιώνω κανέναν προορισμό, κάποια στιγμή επέρχεται κορεσμός! Η ποικιλία είναι σημαντική ακόμα και στην αγωνιστική ιστιοπλοΐα.
6. Επειδή το budget τελικά δεν είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με έναν αγώνα στην Ελλάδα με σωστό προγραμματισμό (αναφέρομαι στην Κροατία στην οποία η μεταφορά του σκάφους και η μετάβαση ακόμα και οδικώς είναι σχετικά εύκολη και πάντα συγκριτικά με αντίστοιχες πιο μακρινές διοργανώσεις στην Ελλάδα).
7. Επειδή τα πληρώματα για να πάνε σε ένα παγκόσμιο και να ζήσουν κάτι το διαφορετικό είναι διατεθειμένα να συνεισφέρουν από το υστέρημά τους πλέον (τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα) , ενώ για να πάνε ξανά στον Πόρο όχι.
8. Και επειδή εν τέλει κατανόησαν κάποιοι ότι η ιστιοπλοΐα πρέπει να είναι ως άθλημα εξωστρεφές εάν θέλουμε να δούμε κάποια στιγμή και στην Ελλάδα ξένα σκάφη (δεν πιστεύω ειλικρινά ότι κάποιος το σκέφτηκε αυτό αλλά ίσως σε έναν ιδανικό κόσμο να το σκεφτόταν).
9. Τέλος, σε για κάθε σκάφος δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι μπορεί να υπάρχει και κάποια ιδιαιτερότητα, πχ ένας χορηγός που πρέπει να ικανοποιηθεί, ένας χορηγός που πρέπει να προσελκυστεί, μια παρέα φίλων που απλά θέλει να περάσει καλά, μια ομάδα που θέλει να δοκιμάσει τις δυνατότητές της σε σχέση με τον ανταγωνισμό κοκ. Και πολλές φορές αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος.”
*O Θάνος Ανδρόνικος είναι managing director της American Marine. Συγκαταλέγεται από τους πιο έμπειρους κυβερνήτες στην Ελλάδα με πληθώρα διακρίσεων σε σημαντικές διοργανώσεις τις τελευταίες 3 δεκαετίες. Διαθέτει βαθειά γνώση σε θέματα Ιστιοπλοΐας, Μετεωρολογίας και Ναυτικής τέχνης τα οποία μοιράζεται αφειδώς.
