Διαβάζω κατά καιρούς άρθρα και απόψεις γνωστών ιστιοπλόων με εμπειρία στο χώρο σχετικά με την συνεχώς μειωμένη συμμετοχή σκαφών στους αγώνες, το περιορισμένο ενδιαφέρον από τους ιστιοπλόους, την απαξίωση των αγώνων με μεγάλες αποστάσεις κοκ. Από τον Θανάση Μπαξεβάνη*
Τα σχόλια, οι κριτικές, οι εκτιμήσεις και οι προτάσεις τους είναι πραγματικά αξιόλογες. Με επιχειρήματα οι περισσότεροι υποδεικνύουν τί πάει λάθος και συγκρίνοντας πολλές φορές με δοκιμασμένα μοντέλα του εξωτερικού αλλά και εγχώριες διοργανώσεις περασμένων ετών, προτείνουν με τη σειρά τους σειρά μέτρων που πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους αρμόδιους προκειμένου να ανακάμψει ο χώρος.
Σ’ αυτό το πλαίσιο θα θέσω και εγώ στο διάλογο που άνοιξε, κάποιες απόψεις που σε μεγάλο βαθμό είναι συγγενικές με όσα διάβασα. Αρχικά θα ήθελα να διαχωρίσουμε τους διασυλλογικούς αγώνες τοπικού χαρακτήρα με τους μεγάλους αγώνες του καλοκαιριού (είτε αυτούς που υπάρχουν στο πρόγραμμα της Ε.Α.Θ. είτε αυτούς που θα επιθυμούσαμε να προστεθούν).
Οι αγώνες του καλοκαιριού είναι ο καθρέπτης της διασυλλογικής μας κουλτούρας και προσπάθειας καθ’ όλη τη χρονιά. Για να σχεδιάσεις και να οργανώσεις ένα μεγάλο eventτο καλοκαίρι, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να το ζητούν οι ανάγκες ενός μεγάλου μέρους της ιστιοπλοϊκής κοινότητας και να μην είναι το αποτέλεσμα του οράματος και της σκέψης κάποιων λίγων που όντως ενδιαφέρονται να προσφέρουν έργο.
Π.χ. δε μπορώ να φανταστώ πως θα συμμετέχει κάποιος σε έναν αγώνα μεγάλων αποστάσεων το καλοκαίρι, όταν σε αντίστοιχους τέτοιους αγώνες την υπόλοιπη σαιζόν, δεν έχει ιδιαίτερες συμμετοχές και αν έχει, είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι, αν δε φροντίσουμε να προβάλλουμε και να αναδείξουμε πρώτα τη σημασία, σοβαρότητα και τις ναυτικές προεκτάσεις ενός τέτοιου αγώνα.
Με λίγα λόγια αρχικά θα πρότεινα να ελεγχθεί το χάος των πολλών αγώνων όλων των ομίλων σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το μόνο που καταφέρνουμε, είναι να μην ξέρουν οι ιστιοπλόοι που να πρωτοπάνε, ποιόν θα κακοκαρδίσουν, ποιόν θα χαροποιήσουν. Για να φτάσω και σε όσους, ψάχνοντας την ευκαιρία της διάκρισης, θα επιλέξουν αγώνες που έχουν αυξημένες πιθανότητες διάκρισης επειδή οι «καλοί» τρέχουν την ίδια στιγμή σε αγώνα άλλου ομίλου. Άσχετα τί είδους αγώνες είναι. Το κίνητρο πολλές φορές είναι η διάκριση και όχι η απόλαυση μιας διοργάνωσης (διασυλλογικής) όπου έχει πολλές συμμετοχές και η διοργάνωση πλαισιώνεται και με παράλληλες δράσεις (π.χ. μια ομιλία ενός καταξιωμένου ιστιοπλόου, εορταστικό κλίμα, συνεχείς αναρτήσεις στο διαδίκτυο και ανακοινώσεις, απονομές με κύρος, πιθανότητα κάλυψης, δημοσιεύσεις αποτελεσμάτων, περιγραφής του αγώνα, σχόλια, παραλειπόμενα, συμπεράσματα, δικαίωμα στους ιστιοπλόους να αναφέρουν τα θετικά και τα αρνητικά της διοργάνωσης. Γενικά να γίνει μεγάλος ντόρος πριν και μετά τον αγώνα.Αν όλο αυτό συνδυαστεί και με σωστή οργάνωση, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα (το τεχνικό μέρος του αγώνα), με σωστή επιτροπή και υλικοτεχνική υποδομή, θεωρώ ότι σταδιακά θα βρούμε το βήμα μας.
Προφανώς οι περισσότεροι θα αναρωτηθούν. Πόσοι όμιλοι έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίξουν τόσο πολύπλευρα έναν διασυλλογικό αγώνα?
Ευγενικά θα έλεγα ελάχιστοι. Αν ήξερα ότι δε θα παρεξηγηθώ, θα έλεγα ίσως κανένας. Και αυτό γιατί ο κάθε όμιλος από μόνος του δε διαθέτει ή δύναται να επιστρατεύσει όλο το έμψυχο και άψυχο δυναμικό που απαιτείται για έναν τέτοιο αγώνα. Ίσως το καταφέρει μια φορά κάποιο καλοκαίρι για να αναδείξει τη δυναμική του. Μετά είναι όλοι κουρασμένοι!
Προφανώς και δε γίνεται να έχουμε κάθε Σαββατοκύριακο ένα τέτοιο γεγονός. Άλλωστε η τεράστια προσφορά ξέρουμε ότι θα ρίξει κάποια στιγμή το ενδιαφέρον γιατί θα είναι μια από τα ίδια. Η πρότασή μου είναι επιτέλους να συνεργαστούν οι όμιλοι. Δύο ή περισσότεροι όμιλοι μεγάλης δυναμικής, με έναν ή περισσότερους συλλόγους μικρότερης δυναμικής, για διασυλλογικούς μικρότερης εμβέλειας. Αρχικά θα μάθουμε να συνεργαζόμαστε. Τεχνογνωσία θα μεταφερθεί σε μικρότερους ομίλους. Νέα μέλη επιτροπών θα αναδειχθούν. Νέα κίνητρα θα ξεπηδήσουν.
Στους μεγάλους διασυλλογικούς αγώνες που είναι σίγουρο πως θα συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον πολλών συμμετοχών, πρέπει να κάνουμε έξυπνο διαχωρισμό κατηγοριών, ώστε και όλοι μαζί να τρέχουμε αλλά και επιμέρους βραβεύσεις να έχουμε. Ας μην επιτρέψουμε σε αξιόλογους ιστιοπλόους να συμμετέχουν σε κατηγορίες υποδεέστερες της αξίας τους, ούτε των σκαφών τους. Ας αφήσουμε αυτούς τους ιστιοπλόους να χαρούν τον αγώνα τους και ας προσπαθήσουμε να πείσουμε τους πιο εξελίξιμους να αλλάξουν επίπεδο.
photo Nikos Alevromitis/Alen
Ας αφήσουμε μακριά την άποψη (από μια πλευρά σωστή) ότι σε έναν αγώνα πρέπει να έχουμε έναν ξεκάθαρο νικητή ώστε να αναδεικνύεται περισσότερο η νίκη του αλλά και να μην κουράζουμε το κοινό που παρακολουθεί τις απονομές που δεν καταλαβαίνει ποιος τελικά είναι ο νικητής.
Για ποιο κοινό συζητάμε. Συνήθως οι απονομές γίνονται μεταξύ ιστιοπλόων, συγγενών και φίλων. Και αν υπάρχουν κάποιοι φίλαθλοι που αδυνατούν να καταλάβουν ας τους εξηγήσουμε από την αρχή τί δίνουμε. Ας περιγράφουμε πρώτα ποιες κατηγορίες τρέχουν, τι σημαίνουν ως χαρακτηριστικά και ιδιότητες και ακολουθεί η απονομή. Είναι τόσο απλό.
Για να είναι όλοι οι ιστιοπλόοι μαζί σε μια διοργάνωση, από τον ολυμπιονίκη ως τον αρχάριο, πρέπει η ίδια η διοργάνωση να νοιάζεται για όλους και να παρέχει κίνητρα σε όλους. Όλοι γνωρίζουμε τις αρετές και ικανότητες των έμπειρων ιστιοπλόων και τις χειροκροτούμε αλλά και ο άπειρος θέλει και αυτός το χτύπημα ενθάρρυνσης στην πλάτη. Ότι υπάρχει και αυτός και η προσπάθειά του αναγνωρίζεται. Ότι ανήκει και εκείνος σε αυτήν τη μεγάλη οικογένεια που λέγεται ιστιοπλοΐα. Σιγά-σιγά θα ανέβει και αυτός τα σκαλιά.
Αν λοιπόν οι όμιλοι συνεργαστούν ώστε να κάνουν λιγότερους και πιο ποιοτικούς αγώνες, αν αλληλοβοηθηθούν σε έμψυχο υλικό και υλικοτεχνική υποδομή, αν ανακαλύψουν τους ικανούς ανθρώπους που θα οργανώσουν στη θάλασσα σωστούς αγώνες όλων των τύπων και μια νοοτροπία όχι ανταγωνιστική (με την έννοια της κατσίκας και του γείτονα…) αλλά συνεργατική για το καλό του αθλήματος και όχι του ομιλικού, τότε θα δούμε μεγάλες αλλαγές.
Αλλαγές από τις οποίες θα προκύψουν ιδέες για το τι είδους αγώνες θα γίνονται το καλοκαίρι σε Αιγαίο και Ιόνιο, σε ποιες περιόδους ώστε να είναι ο ένας συνέχεια του άλλου γεωγραφικά αλλά και ημερολογιακά. Δε μπορούν όλοι να τρέχουν παντού και πάντα.
Οι αγώνες του καλοκαιριού πρέπει να είναι συνέχεια των διασυλλογικών αγώνων. Μια σοβαρή διοργάνωση θα διαδέχεται μια εξίσου σοβαρή. Υπάρχουν ιστιοπλόοι που το καλοκαίρι, στα πλαίσια μεγάλου αγώνα, δεν πολυκαταλαβαίνουν λεπτομέρειες του τρόπου διεξαγωγής και αισθάνονται άσχημα. Αυτοί μοιραία θα απομακρυνθούν.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ίσως επειδή οι διασυλλογικοί αγώνες που συμμετέχουν είναι οργανωμένοι στο πόδι, χωρίς να τηρούνται οι σχετικές προδιαγραφές και κανόνες. Έρχονται λοιπόν ορεξάτοι τ καλοκαίρι και βρίσκουν τοίχος μπροστά τους. Ένα σωρό ακαταλαβίστικα πράγματα σε ερασιτέχνες που αγαπούν την ιστιοπλοΐα και επέλεξαν αυτόν τον τρόπο για να διασκεδάσουν και να ξεφύγουν από την καθημερινότητα.
Μεγάλη χαλαρότητα λοιπόν στους διασυλλογικούς αγώνες, μεγάλη αυστηρότητα στους μεγάλους αγώνες. Πρέπει να κλείσουμε την ψαλίδα. Όλοι μαζί οι ιστιοπλόοι να δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στους επικεφαλής των ομίλων μας, να κάνουν βήματα συνεργασίας με άλλους ομίλους και να συζητήσουν με την Ε.Α.Θ., τη συμβολή της οποίας χρειαζόμαστε, για να υλοποιηθούν και άλλες δράσεις.
Ανακοίνωση μεγάλων ιστιοπλοϊκών διοργανώσεων ανά την Ελλάδα, σεμινάρια για επιτροπές, σεμινάρια από καταξιωμένους ιστιοπλόους σε τεχνικά θέματα, επανακαταμετρήσεις σκαφών, άνοιγμα/προβολή του αθλήματος στην κοινωνία/Μ.Μ.Ε. κοκ.
Έχουμε αποδείξει ως ιστιοπλοϊκή κοινότητα πως όταν συνεργαζόμαστε, κάνουμε θαύματα και μας το αναγνωρίζουν όλοι. Ικανά στελέχη, ικανοί ιστιοπλόοι, καλές θάλασσες, καλό κλίμα όλο το χρόνο και το αποτέλεσμα μιζέρια, δε μας ταιριάζει.
*WHO IS WHO
Ο Θανάσης Μπαξεβάνης ασχολείται με την ιστιοπλοΐα εδώ και 43 χρόνια. Είναι απόφοιτος Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με ειδικότητα ιστιοπλοΐα. Πέρασε από αρκετούς τύπους γωνιστικών σκαφών σε μικρές ηλικίες ώσπου κατέληξε στα FINN όπου και διακρίθηκε επί σειρά ετών, κατακτώντας αρκετούς τίτλους και υπήρξε μέλος της Εθνικής Ομάδας Ιστιοπλοΐας για αρκετά χρόνια. Στη συνέχεια υπήρξε προπονητής σε ομίλους της Θεσσαλονίκης για μια 10ετία και από το 1992 ασχολήθηκε επαγγελματικά με την εκπαίδευση ενηλίκων σε σχολές ιστιοπλοΐας ανοιχτής θάλασσας ομίλων της Θεσσαλονίκης ως υπεύθυνος λειτουργίας τους. Το 2002 ίδρυσε τη δική του σχολή σε ιδιωτική βάση, την οποία διατηρεί ως τις μέρες με ξεχωριστή επιτυχία.
Συμμετέχει σε πολλούς αγώνες ανοιχτής θάλασσας κάθε χρόνο με πλήρωμα αποκλειστικά αποφοίτους των αγωνιστικών τμημάτων της σχολής του, φέρνοντας σημαντικές διακρίσεις με μεγαλύτερη όλων, την ικανοποίηση να βλέπει κάποιους νέους ιστιοπλόους να μπορούν να ανταγωνίζονται αξιοπρεπώς πιο έμπειρες ομάδες και να βρίσκουν το κίνητρο να ασχοληθούν πιο ενεργά με την αγωνιστική ιστιοπλοΐα ανοιχτής θάλασσας. Εξίσου μεγάλη ικανοποίηση νιώθει όταν βλέπει έναν μεγάλο αριθμό από τους χιλιάδες αποφοίτους της σχολής του, να παραμένουν στο χώρο της ιστιοπλοΐας, είτε απολαμβάνοντας ταξίδια αναψυχής είτε ακόμα να γίνονται και ιδιοκτήτες σκαφών ή και μέλη και παράγοντες ομίλων.
[zt_message_box type=”info” extra-class=”message-box”]Contact[/zt_message_box]ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗΣ SAILING SCHOOL
Ν. Πλαστήρα 12, 1ος Όροφος, Τ.Κ. 55132, Ν. Κρήνη, Θεσσαλονίκη
Τηλ & Fax: 2310403643
www.baxsailingschool.gr, e-mail: bax@baxsailingschool.gr
Facebook: www.facebook.com/baxsailingschool
Instagram: https://www.instagram.com/baxsailingschool
Youtube: http://www.youtube.com/c/ThanasisBaxevanisSailingSchool
