«Αρχικά, θα ήθελα να επισημάνω πως η γνώση είναι αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε για να μπορέσει το ελληνικό προϊόν να αλλάξει και να πάει ακόμα πιο ψηλά.
Είμαστε, φυσικά, όλοι μας ευχαριστημένοι, γιατί ο τουρισμός, μία εθνική υπόθεση, βαδίζει με βήματα σταθερά. Όλοι οι δείκτες είναι θετικοί. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αδυναμίες, προβλήματα και ζητήματα. Αλλά είμαστε εδώ, με συγκεκριμένες αποφάσεις και με συγκεκριμένα βήματα, ένα-ένα να τα διορθώσουμε. Είναι, λοιπόν, θετικά τα στοιχεία.
Το δεύτερο που θέλω να τονίσω είναι ότι ο τουρισμός ήταν το “μαξιλάρι” ενάντια στην κρίση. Οι ξενοδόχοι, με τις επενδύσεις που έκαναν, οι υπόλοιποι επαγγελματίες του τουρισμού, έδωσαν μια ανάσα σε μία χώρα η οποία δεν είχε οξυγόνο, δεν μπορούσε να ανασάνει και χρειαζόταν δουλειές, επενδύσεις, κίνηση για να μπορέσει να ξεπεράσει αυτήν την κρίση. Είναι γεγονός ότι κανένας δεν πίστευε, κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, πως η χώρα μας θα στεκόταν όρθια για να μπορέσει να την ξεπεράσει, χωρίς να έχουμε ουσιαστικά τεράστια αποσταθεροποιητικά κοινωνικά προβλήματα και ένας σημαντικός παράγοντας χάρη στον οποίο διαψεύσαμε όλες αυτές τις προσδοκίες είναι και ο ρόλος του τουρισμού.
Τρίτον, ο τουρισμός στηρίζει εκτός από τις επενδύσεις και το ισοζύγιό μας και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Είναι ένας τομέας της οικονομίας μας ο οποίος στηρίζει διπλά την οικονομική δραστηριότητα. Τα τελευταία στοιχεία για το εξωτερικό ισοζύγιο δείχνουν πραγματικά ότι στο εννιάμηνο ήδη έχουμε πιάσει τα έσοδα του προηγούμενου έτους, ότι αυτός ο ρόλος θα συνεχίσει να είναι σημαντικός και αν υπάρχει ένας τρόπος να διαψεύσουμε τις αρνητικές, σε σχέση με το τι περιμένουμε εμείς αναπτυξιακά, εκθέσεις κάποιων διεθνών οργανισμών, ότι η ανάπτυξή μας θα είναι μικρότερη από το 2,8 που αναφέρεται στον προϋπολογισμό, θα είναι μέσα από το ισοζύγιο του τουρισμού και μέσα από τις τουριστικές επενδύσεις.
Το επόμενο που θα ήθελα να πω είναι το εξής: Πρέπει όλοι μας να βοηθήσουμε και να κάνουμε την κοινή προσπάθεια για ένα νέο μοντέλο τουρισμού. Αυτό το νέο μοντέλο τουρισμού χρειάζεται νέες τεχνικές, γνώση, στροφή προς την ψηφιακή τεχνολογία, χρειάζεται να “αγκαλιάσουμε” τις αλλαγές τις οποίες έχουν ήδη έρθει και θα γίνουν, χρειάζεται να βρούμε νέα μοντέλα συνεργατικής διακυβέρνησης, στα οποία οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος μεταξύ Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Κεντρικής Διοίκησης και ιδιωτικού και δημόσιου τομέα έχουν αρχίσει να μη βγάζουν νόημα.
Το άλλο σημείο που θέλω να τονίσω είναι ότι βλέπουμε νέες περιοχές, νέα είδη τουρισμού, να αναπτύσσονται. Και αυτό είναι μια στροφή την οποίαν πρέπει να κάνουμε. Το “City Break” είναι ένας τομέας στον οποίον η χώρα μας δεν ήταν ισχυρή. Η Αθήνα, όμως, έχει μετασχηματιστεί τα τελευταία χρόνια. Μια πόλη την οποία χρησιμοποιούσαν οι τουρίστες μόνο για το αεροδρόμιό της, μόνο ως στάση πριν πάνε στον προορισμό τους, μετατρέπεται ήδη σε μία πόλη που οι τουρίστες θα την επισκέπτονται αυτοτελώς, για να πάρουν όσα η ίδια έχει να προσφέρει. Τέτοιου είδους προσπάθειες πρέπει να ενθαρρυνθούν και θα ενθαρρυνθούν από την Πολιτεία για να μπορέσουμε να δώσουμε αυτό που όλοι μας θέλουμε, δηλαδή και την επέκταση της τουριστικούς περιόδου, ακόμα και σε 365 μέρες το χρόνο. Αυτό για να επιτευχθεί πρέπει να “απλωθούμε” σε διαφορετικά προϊόντα, γιατί το κάθε προϊόν μπορεί να είναι εστιασμένο σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όταν, όμως, όλα είναι ισόρροπα ανεπτυγμένα, τότε μια χώρα μπορεί να έχει τουρισμό 12 μηνών.
Κλείνω, λέγοντας πως η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, εγώ, προσωπικά και όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Τουρισμού θα σταθούμε δίπλα σε όλες τις προσπάθειες που κάνουν οι ξενοδόχοι, με την ΠΟΞ, με το ΣΕΤΕ, με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, για να μπορέσουμε να “αγκαλιάσουμε” και τους υπόλοιπους κλάδους του τουρισμού. Διότι οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, η στροφή στη βιωσιμότητα, οι αλλαγές σε τομείς όπως η προσβασιμότητα, ο τουρισμός για άτομα με αναπηρία, ο ποιοτικός και βιώσιμος τουρισμός γενικά είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο μόνο με τις κοινές προσπάθειες όλων μας θα μπορέσει να επιτύχει. Το επόμενο διάστημα θα ανακοινώσουμε μια σειρά από πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση ώστε οι προσπάθειες που ήδη γίνονται να πάρουν έναν πιο οργανωμένο ρόλο, γιατί αυτό που ζητάει ο τουρίστας του 21ου αιώνα είναι πιστοποίηση, επαγγελματισμός στο “service”, αυθεντική εμπειρία, όχι μια εμπειρία προκατασκευασμένη που μπορεί να τη βρει σε οποιαδήποτε χώρα.
Αν υπάρχει ένα μάθημα που μπορούμε να πάρουμε από τα προβλήματα του παρελθόντος και σε αυτό πρέπει να πατήσουμε είναι ότι η χώρα μας έχει ταυτότητα, ποιότητα, αυθεντικότητα στον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζει τη φιλοξενία. Η χώρα μας εφηύρε την έννοια της φιλοξενίας, άλλωστε, την αγάπη για τον άλλο, για τον ξένο, για το διαφορετικό και το άνοιγμα μιας “αγκαλιάς” που μπορεί να κάνει τον τουρίστα να ξεφύγει από τα προβλήματά του και να έρθει σε επαφή και να βιώσει τον πολιτισμό μας, έναν πολιτισμό που έχει “μπολιάσει” τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Για αυτό η χώρα μας έχει το πλεονέκτημα να νιώθει ο δυτικός πολιτισμός κοντά του τον δικό μας πολιτισμό.»
